7/3/08

ελεύθερος

Είμαι ελεύθερος να σκαλίζω σκουπίδια κατανάλωσης

κι αποφάγια ονείρων.

Είμαι ελεύθερος να φοβάμαι τη σκιά μου, τις ελπίδες μου

και τους προφυλακτήρες των αυτοκινήτων που ‘ρχονται καταπάνω μου.

Είμαι ελεύθερος να ξεχνάω αυτούς που με χτυπούν

και να τρωω τ’ αποφάγια τους.

Είμαι ελεύθερος κινούμενος στόχος σε πεδία βολών και στις σαδιστικές

ανάγκες των ανθρώπων.

Είμαι ελεύθερος να κρύβομαι στην ανυπαρξία μου ανάμεσα σ’ άλλες

άστεγες ψυχές.

Είμαι ελεύθερος να θυσιαστώ για άγνωστες πατρίδες

γαστρονομικές φαντασιώσεις και συνήθειες.

Να γίνω τροφή για τα ζώα του τσίρκου που θα’ ρθουν κι αυτή την άνοιξη

κι ας μην υπάρχει πια άνοιξη.

Είμαι ελεύθερος να γρυλίσω από ανακούφιση το φθινόπωρο

μετά την κάψα του καλοκαιριού κι ας μην υπάρχει πια φθινόπωρο.

Είμαι ελεύθερος να προαυλίζομαι στην φυλακή μου

και να δαγκώνω όμοιους μου κι ας μου ‘χουν βγάλει τα δόντια.

Ξένο σώμα σε ψυχή παράταιρη, κοπρίτης στειρωμένος από τον Δήμο Αθηναίων.