Σκρατσάρω μηνύματα
της νύχτας κυήματα
μ’ ωδές απ’ το τίποτα
κραυγές για τ’ ανείπωτα.
.
Ζηλεύω τ’ ανώφελα
Ν’ αλλάξω τι το’ θελα
στου τέλους τα πρόθυρα
ζητώ περισσότερα.
Ληστεύω τα όνειρα
της μέρας απόνερα
να ζω μες τα ρήματα
πνιγμένα αινίγματα.