Μόνο αν γινόταν εμμονή στο κεφάλι του συγγραφέα
θα μπορούσε να παρακάμψει την αναγκαία δημοσιότητα
μεταξύ των άλλων...
Μια λέξη πανούργα που ως και την υποσυνείδητη ανορθογραφία
κατ’ επανάληψη σκέφτηκε, για να μπει από το μάτι στο μυαλό του
δημιουργού... μηδενικό αποτέλεσμα, αφού ο τίτλος είχε οριστεί
πριν την όποια συγγραφή κι αποτελούσε την πεμπτουσία και την
πηγή έμπνευσης του κειμένου...
Και στο τέλος ήρθε το αναπάντεχο!
Ο βιασμός της μουτζούρας ,η εξάλειψη της με τον πιο ατιμωτικό τρόπο,
κλινικά και συγγραφικά είχε πέσει σε κώμα !
συντακτικά είχε αντικατασταθεί από ένα κόμμα ...
οι τρεις τελείες που ακολουθούσαν επιβεβαίωναν το τέλος της...
ο θάνατος μιας λέξης, που δεν θα μάθει ποτέ κανείς!
